اثرات پیشگیرانه سترورلیکس بر تغییرات ایجاد شده توسط سیسپلاتین بر سلول‌های اسپرماتوژنیک، میوئید و بازال لامینای مجاری سمینی‌فر در بیضه موش نژاد Balb/C

سیسپلاتین به­عنوان یک داروی موثر در شیمی­درمانی می­تواند اثرات سوء در اسپرماتوژنز داشته باشد. از طرف دیگر اسپرماتوژنز تحت تاثیر هورمون­های گنادوتروپین (LH وFSH) می­باشد. به­نظر می­رسد، موقع شیمی­درمانی بتوان با سرکوب ترشح LH  و FSH موجب توقف اسپرماتوژنز گردید و به این ترتیب این سلول­ها را در برابر اثرات سوء سیسپلاتین حفظ کرد. سترورلیکس (آنتاگونیستGnRH ) برای توقف ترشح گنادوتروپین­ها مورد استفاده قرار می­گیرد. در این تحقیق سعی شده است توانایی داروی سترورلیکس در مهار اثرات سوء سیسپلاتین  بر اپیتلیوم لایه ژرمینال بیضه بررسی گردد. در این مطالعه 30  سر موش نر بالغ 8-6 هفته­ای Balb/C به­طور تصادفی به 3 گروه 10تایی تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان شاهد سالم در نظر گرفته شد و هیچ دارویی دریافت نکرد. گروه آزمایش 1 سیسپلاتین را روزانه به مقدار bw/ mg/kg5/2 به­صورت داخل صفاقی به مدت 5 روز دریافت کرد. در گروه آزمایش 2 تزریق سترورلیکس هفته­ای سه بار به­صورت زیر جلدی هر بار به میزان mg/kg/bw 25/0 انجام شد که یک هفته قبل از تزریق سیسپلاتین شروع و در هفته­های دوم (همراه با سیسپلاتین) و سوم نیز ادامه یافت. بعد ازگذشت 35 روز از آخرین تزریق از بیضه­ها برای مطالعه هیستولوژی، هیستوشیمی و میکروسکوپ الکترونی نمونه­برداری شد. نتایج توسط آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج هیستولوژی نشان داد که در گروه دریافت کننده سیسپلاتین هسته سلول­های اسپرماتوگونی متراکم­تر و قطر لوله­های سمینی­فر نسبت به گروه شاهد کاهش یافته است و در برخی از لوله­ها فقط سلول­های سرتولی مشاهده می­شدند. مطالعه هیستوشیمیایی این گروه نشان داد که تعداد سلول­های آپوپتوتیک در این گروه افزایش یافته است. مطالعه با میکروسکوپ الکترونی نیز نشان­دهنده غشاء پایه موجی شکل و نامنظم لوله­های سمینی­فر به همراه سلول­های میوئید ضخیم و در حال انقباض بود. در گروه آزمایش 2 سترورلیکس تا حدود زیادی اثرات سوء سیس­پلاتین را مهار کرده بود. نتایج این مطالعه نشان داد تزریق سترورلیکس همراه با سیسپلاتین سلول­های اسپرماتوژنیک را از اثرات سوء سیس­پلاتین حفاظت می­کند.